Ο ΚΑΛΟΣ ΠΟΙΜΕΝΑΣ
Ήταν απογευματάκι. Από τις πεδιάδες έξω από τα Ιεροσόλυμα άρχισαν να φαίνονται κοπάδια-κοπάδια πρόβατα. Είχε τελειώσει το βόσκημά τους και οι βοσκοί τα έφερναν πίσω για να τα βάλουν στο μαντρί. Οι βοσκοί πήγαιναν μπροστά έχοντας στον ώμο τη γκλίτσα τους και από πίσω τους ακολουθούσαν τα πρόβατα, χορτασμένα και ικανοποιημένα. Ένα τέτοιο χαριτωμένο θέαμα θα παρατηρούσε ο Ιησούς Χριστός.
Γι' αυτό και κατόπιν στράφηκε προς άλλα πρόβατα, λογικά πρόβατα, όπως ο λαός των Ιουδαίων. Είχαν και αυτοί ανάγκη από ποιμένα, από οδηγό, που να τους οδηγήσει στο μαντρί, όπου υπάρχει η αλήθεια, η αλήθεια του Θεού. Αιώνες και αιώνες περίμεναν να έρθει ο Ποιμένας, Αυτός που τους είχε υποσχεθεί ο Θεός με τους Προφήτες Του. Και ο Ποιμένας είχε έρθει, μόνο που δεν Τον είχαν αντιληφτεί. Τους δυσκόλευαν σ' αυτό οι άρχοντές τους, Φαρισαίοι και Γραμματείς, που φθονούσαν το Χριστό και τον συκοφαντούσαν. Έπρεπε όμως ο Ιησούς να τους διαφωτίσει και να τους βοηθήσει να καταλάβουν ότι αυτός ήταν ο Σωτήρας που περίμεναν.
Πήρε λοιπόν αφορμή από αυτή την ωραία ποιμενική σκηνή που έβλεπε Αυτός και οι ακροατές Του και διακήρυξε:
- Ἐγώ εἰμί ὁ ποιμήν ὁ καλός.
Εγώ είμαι ο καλός Ποιμένας, ο καλός βοσκός· γιατί υπάρχουν και ποιμένες που δεν είναι καλοί, μπορεί να είναι κλέφτες ή πληρωμένοι και να μη κάνουν σωστά το έργο τους. Και τι κάνει ο καλός βοσκός; Αυτός, έλεγε ο Χριστός, γνωρίζει τα πρόβατά του πολύ καλά. Τους έχει δώσει μάλιστα και ονόματα και τα φωνάζει ένα- ένα με το όνομά του στοργικά. Και όταν τα βγάζει από το μαντρί, πηγαίνει μπροστά, για να τους δείχνει το δρόμο, για να μη χαθούν. Και από πίσω τον ακολουθούν τα πρόβατα νοιώθοντας ασφάλεια. Τον ακολουθούν, γιατί γνωρίζουν τη φωνή του, το σφύριγμά του. Και αν κάποιος άλλος τα φωνάξει δεν πηγαίνουν κοντά του, γιατί καταλαβαίνουν από τη φωνή ότι δεν είναι ο δικός τους τσοπάνης. Τόσο πολύ στενά συνδεδεμένα είναι τα πρόβατα με τον τσοπάνη τους!
Ο καλός ποιμένας κάνει και κάτι ακόμα πιο σπουδαίο. Όταν τα πρόβατά του κινδυνεύουν βάζει ο ίδιος σε κίνδυνο τη δική του ζωή, τη θυσιάζει, για να σωθούν τα πρόβατά του, Αυτό δεν το κάνει ο πληρωμένος βοσκός, γιατί δεν είναι δικά του τα πρόβατα. Αυτός μόλις δει το λύκο να έρχεται, αφήνει τα πρόβατα και φεύγει για να σωθεί ο ίδιος. Κι ο λύκος αρπάζει τα πρόβατα και διαλύει το κοπάδι.
- Ἐγώ εἰμι ὁ ποιμήν ὁ καλός.
Το είπε και το ξαναείπε αυτό ο Κύριος, για να το καταλάβουν καλά όσοι Τον άκουγαν. Το είπε για τους Ιουδαίους που έπρεπε να καταλάβουν ότι ο Ιησούς Χριστός που ήταν ανάμεσά τους, ήταν Αυτός που περίμεναν, για να τους οδηγήσει με ασφάλεια στη Βασιλεία του Θεού. Αυτόν έπρεπε να ακολουθούν πιστά. Αλλά το είπε και για όσους, στο πέρασμα των αιώνων θα πίστευαν σ' Αυτόν και που δε θα ήταν Ιουδαίοι.
- Έχω κι άλλα πρόβατα, είπε στη συνέχεια-λογικά πρόβατα, ανθρώπους που είναι από άλλη αυλή, από άλλα έθνη. Και σ' αυτά πρέπει να γίνω οδηγός και να τα οδηγήσω κι αυτά στη Βασιλεία του Θεού. Και όσοι πιστέψουν σε Μένα θα γίνουν μία Ποίμνη με ένα Ποιμένα.
Επομένως
Ο καλός Ποιμένας είναι ο ίδιος ο Χριστός. Τα πρόβατα είναι ο κάθε άνθρωπος σε οποιαδήποτε φυλή κι αν ανήκει που πιστεύει στο Χριστό. Όλοι οι πιστοί αποτελούν την Ποίμνη, την Εκκλησία του Χριστού. Κι ο Χριστός φροντίζει τον κάθε πιστό ξεχωριστά με πολλή φροντίδα και δίνει τον εαυτό Του για κάθε πιστό στο Μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας.
ΤΟ ΑΠΟΛΩΛΟΣ (ΧΑΜΕΝΟ) ΠΡΟΒΑΤΟ
Τι γίνεται όμως όταν ένα πρόβατο ξεστρατίσει και απομακρυνθεί από τον καλό Ποιμένα, τον Ιησού Χριστό; Ο Χριστός για να δείξει πόσο αγαπά τον άνθρωπο, και κυρίως τον άνθρωπο που έχει παραστρατήσει, είπε την Παραβολή του χαμένου προβάτου. Και την είπε αυτή την Παραβολή στους Φαρισαίους και τους Γραμματείς. Γιατί σ' αυτούς; Γιατί αυτοί όταν έβλεπαν ότι κάποιοι αμαρτωλοί πλησίαζαν το Χριστό και ο Χριστός τους δεχόταν με αγάπη και συνομιλούσε και έτρωγε μαζί τους, δυσανασχετούσαν. Κάποιοι δηλαδή δυστυχισμένοι και ταλαιπωρημένοι από την αμαρτία άνθρωποι βρίσκανε παρηγοριά στα λόγια του Χριστού που μιλούσε για μετάνοια και σωτηρία, και πηγαίνανε κοντά Του και αλλάζανε ζωή. Τους έλεγε δηλαδή, ότι τίποτα δεν έχει χαθεί γι' αυτούς, ότι μπορούν να συνεχίσουν από εδώ και πέρα τη ζωή τους όμορφα, χωρίς αμαρτία, και μάλιστα να κερδίσουν και την αιώνια ζωή. Έτσι λοιπόν αυτοί οι άνθρωποι έπαιρναν δύναμη από τα λόγια του Χριστού και εγκατέλειπαν την αμαρτία και Τον ακολουθούσαν.
Για να δείξει λοιπόν στους Φαρισαίους για ποιο λόγο κάνει παρέα με τους αμαρτωλούς, τους είπε τα εξής:
- Ποιος από σας αν έχει 100 πρόβατα και χάσει το ένα απ' αυτά, δεν αφήνει τα 99 και δεν ψάχνει ασταμάτητα, ώσπου να βρει αυτό το ένα; Και όταν το βρει, τι κάνει; Δεν το κλωτσάει βέβαια, ούτε το σέρνει πίσω του σαν τσουβάλι. Αλλά γεμάτος χαρά που βρήκε το χαμένο πρόβατο, το βάζει πάνω στους ώμους του, για να ξεκουρασθεί από τα παθήματά του. Και όταν έρθει στο σπίτι ο ποιμένας, καλεί όλους τους φίλους και τους γείτονές του για να χαρούνε μαζί του που βρήκε το χαμένο πρόβατο.
Και συνεχίζει ο Χριστός και τους λέει:
- Αν εσείς οι άνθρωποι φέρεστε τόσο στοργικά για τα ζώα σας και όταν χαθεί κάποιο ψάχνετε να το βρείτε, Εγώ τι πρέπει να κάνω για τους ανθρώπους- όχι για τα ζώα για τους ανθρώπους- που έχουν φύγει από κοντά Μου, έχουν χάσει το δρόμο τους και περιπλανώνται χαμένοι στους δρόμους της αμαρτίας; Δε θα ψάξω να τους βρω και να τους φέρω πάλι κοντά Μου; Και όταν τους βρω, δε θα τους μαλώσω, ούτε θα τους προσβάλλω, ούτε θα τους ειρωνευτώ ότι είναι αμαρτωλοί, αλλά θα τους καλοδεχτώ και θα τους περιποιηθώ, για να μη μου ξαναφύγουν. Αυτό είναι το έργο Μου στη γη: να μαζεύω τους ανθρώπους που έχουν παραστρατήσει. Όσο για τον Ουρανό; Στον Ουρανό σας βεβαιώνω , είπε ο Κύριος, ότι γίνεται πολλή μεγάλη χαρά, όταν ένας αμαρτωλός μετανοήσει και σωθεί. Και μάλιστα κάτι περισσότερο: η χαρά για έναν που μετανοεί και επιστρέφει στο Θεό είναι πολύ μεγαλύτερη από τη χαρά που υπάρχει για τους 99 δίκαιους που δεν έχουν ανάγκη μετανοίας. Με τόση λοιπόν στοργή μίλησε ο Κύριος για όσους απερίσκεπτα απομακρύνονται από κοντά Του και χάνονται στους γκρεμούς της αμαρτίας.
Μπορούμε να απευθύνουμε κάποιες ερωτήσεις στα παιδιά όπως:
1)Τι κάνει ο καλός ποιμένας για τα πρόβατά του;
2)Ποια είναι η πιο κορυφαία πράξη της αγάπης του;
3)Ποιον συμβολίζει ο καλός Ποιμένας;
4)Τι συμβολίζουν τα πρόβατα;
5)Με ποιο τρόπο ο Χριστός σήμερα θυσιάζει τον εαυτό Του για κάθε πιστό;
6)Τι κάνει ο καλός ποιμένας όταν ένα πρόβατο φύγει από κοντά του και χαθεί;
7)Γιατί ο Χριστός δεχόταν τους αμαρτωλούς που Τον πλησίαζαν;
8)Σε ποιους δεν άρεσε αυτό;
9)Ποιο ήταν το έργο του Χριστού όταν ζούσε στη γη, αλλά και τώρα;
Πηγές:
Κατά Ἰωάννην Ἐυαγγέλιο, 10,1-21
Κατά Λουκᾶν Ἐυαγγέλιο, 15,1-8
Καλλιόπης Ιορδανοπούλου, Ο Θεός στη γη μας,η ζωή του Χριστού για παιδιά, Αθήνα 2007