ΕΝΑ ΘΑΥΜΑ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΜΑΣ

 

   Πριν  λίγο  καιρό  έπαθα  έρπη  στο  αριστερό  μου  χέρι  από  τα  νύχια  μέχρι απάνω  στην  ωμοπλάτη. Οι  πόνοι  ήταν  δυνατοί, γέμισα  και  μαύρα  εξανθήματα. Σιγά – σιγά  πέρασαν  όλα  αυτά  αλλά  το  χέρι  μου  όλο  ήταν  ξερό  σαν  ξύλο. Ούτε  ένα  πιρούνι  ούτε  μία  χαρτοπετσέτα  δε  μπορούσα  να  κρατήσω. Ήμουν απελπισμένη. Μόνο  με  ένα  χέρι  τι  μπορούσα  να  κάνω; (η  κυρία  που  διηγείται το θαύμα δεν έχει οικογένεια ή συγγενείς κοντά της.)

    Ήμουν  στην  Αθήνα  εκείνο τον  καιρό  αλλά  είχα  μαζί  μου  την  εικόνα  της  Παναγίας  της  Παραβουνιώτισσας. Ζήτησα  τη  βοήθειά  της  με  ζεστή  καρδιά. Την  ίδια νύχτα  προς τα ξημερώματα  την  είδα  στον  ύπνο  μου  ολοκάθαρα  και  μου  είπε: τώρα  που  θα  σηκωθείς  θα  χρησιμοποιήσεις  το  αριστερό  σου  χέρι  όπως  και  το  δεξί. Αυτό  μόνο  είπε  και  χάθηκε. Όταν  ξύπνησα  θυμόμουν  ξεκάθαρα  το  όνειρο, έκανα  αυτό  που  μου  είπε  και  την  ίδια  μέρα  το  χέρι  μου  έγινε  τελείως  καλά.

           Τώρα  κάθε  φορά  που  βλέπω  στην  εκκλησία  της  Ερέτριας  το  γλυκό  της  πρόσωπο, τα  μάτια  μου  γεμίζουν  δάκρυα  και  η  ψυχή  ευγνωμοσύνη  και  αγάπη  προς  την  Παναγία.