3ΟΣ ΜΑΚΑΡΙΣΜΟΣ : ΠΕΡΙ ΠΡΑΟΤΗΤΟΣ
«Μακάριοι οι πραείς ότι αυτοί κληρονομήσουσι την γην»
Όπως μια χρυσή αλυσίδα, λέει ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος, έτσι και οι μακαρισμοί του Κυρίου μας, είναι ενωμένοι μεταξύ τους. Αν κάποιος κρίκος που συνδέει την αλυσίδα κοπεί τότε χάνεται η αξία και των άλλων κρίκων – αρετών.
Σκέψου να θες να τηλεφωνήσεις κάπου και από τα 7 νούμερα που πρέπει να πληκτρολογήσεις εσύ να επιλέξεις τα 6 τότε δεν θα καταφέρεις ποτέ να βρεις τη γραμμή που καλείς. Έτσι και οι μακαρισμοί συνδέονται μεταξύ τους. Ο άνθρωπος που είναι ταπεινός, πενθεί για τις αμαρτίες του, αποκτά καθαρή καρδιά, με αποτέλεσμα να γίνει πράος.
Στο ευαγγέλιο ο Χριστός παρομοιάζει τους πιστούς με πρόβατα και αρνία και τον εαυτό του με καλό ποιμήν, ενώ τους άπιστους τους αποκαλεί ερίφια. Τα πρόβατα χαρακτηρίζονται για την πραότητα τους και την υπακοή στον ποιμένα, ενώ τα ερίφια είναι εριστικά. Στη 2α παρουσία ο δίκαιος κριτής θα βάλει στα δεξιά του στον παράδεισο τους εκλεκτούς που έζησαν με πραότητα, ενώ τους αντιδραστικούς και πολέμιους θα τους ρίξει στο πυρ της κολάσεως μαζί με το διάβολο.
Τρανό παράδειγμα οι Άγιοι μάρτυρες που είχαν ως πρότυπο τον Χριστό, παρ’ όλες τις ύβρεις, τα βασανιστήρια, τους διωγμούς, τις φυλακίσεις που υπέμειναν και τέλος το μαρτυρικό θάνατο, δεν αντιδρούσαν με βία παίρνοντας στα χέρια τα όπλα, αλλά με πραότητα και αγάπη ώστε πολλοί βασανιστές και δήμιοι αλλά και οι ειδωλολάτρες που έβλεπαν την υπομονή τους πίστευαν στο Χριστό.
Στην Π. Δ. ο πατριάρχης Ισαάκ, ο οποίος κάποτε πήγε στην έρημο και με την ευλογία που έλαβε από το Θεό άνοιξε ένα πηγάδι με νερό, μετατρέποντας έτσι τον άγονο τόπο σε εύφορα χωράφια. Κάποιοι όμως γείτονες απαίτησαν την περιοχή γιατί έλεγαν ψέματα πως πριν ήταν δική τους, ο Ισαάκ χωρίς να μαλώσει έφυγε αφήνοντας τη γη. Όταν όμως πήγαινε σε άλλη έρημο και άνοιγε άλλο πηγάδι, πάλι κάποιοι πονηροί γείτονες τον έδιωχναν, ώσπου τον άφησαν στην ησυχία του. Ποτέ δεν θύμωνε, δεν μάλωνε και ο Θεός τον αγαπούσε και του ευλογούσε με πολλά αγαθά γιατί ήταν πράος. Ας γίνει υπόδειγμα γειτόνων η ηρεμία αυτού του Αγίου.
Ο Άγιος Ιωάννης ο Σιναΐτης λέει ότι η πραότητα μοιάζει με βράχο μέσα στην αφρισμένη θάλασσα, που ακλόνητος διαλύει τα κύματα τα οποία τον χτυπούν. Κάποιος πατήρ λέει, είδα 3 μοναχούς που δέχθηκαν βρισιές. Ο 1ος δαγκώθηκε αλλά δεν μίλησε, ο 2ος χάρηκε για το εαυτό του που τον θεωρούσε όντως ανάξιο, ο 3ος λυπήθηκε για τον υβριστή και έχυσε θερμά δάκρυα.
Ο κόσμος δυστυχώς θεωρεί τους πράους δειλούς, ότι δεν έχουν πυγμή, όμως πλανώνται. Οι χριστιανοί είναι πράοι ειρηνικοί, δεν έχουν διάθεση να ρίξουν δηλητήριο και χολή με τα λόγια τους, είναι επιεικείς, δεν φιλονικούν όταν τους κατηγορούν και τους περιφρονούν ή τους αδικούν, έχουν υπομονή, σιωπούν ή απαντούν με λόγους καταπραϋντικούς, δεν ρίχνουν λάδι στη φωτιά. Δεν είναι όμως αναίσθητοι αλλά καταβάλουν μεγάλη προσπάθεια με πολλή προσευχή για να μείνουν ήρεμοι όταν τους βρίζουν και δαμάζουν και τους πιο ατίθασους ξεπερνώντας πολλά εμπόδια. Π. χ. το νερό είναι απαλό όμως όταν συγκεντρωθεί σταγόνα – σταγόνα, πλημυρίζει ποτάμια, σπάει φράγματα, τρυπάει βράχους με τη ροή. Έτσι και ο πράος έχει δύναμη σαν το νερό, όμως μόνο ευεργετεί.
Η πραότητα είναι ανδρεία και υγεία. Πρόσεξε το πρόσωπο ενός ανθρώπου ήρεμου: όμορφο, καθαρό, γαλήνιο, τον συμπαθούν και τον αγαπούν, όλοι τον θέλουν για παρέα. Κοίταξε μετά τον οργίλο, τον κακότροπο, το πρόσωπό του αλλοιωμένο, σκοτεινό, μεταδίδει κακή διάθεση, συνήθως τέτοιοι είναι αιχμάλωτοι στα πάθη, μέθυσοι, υπερήφανοι, φιλάργυροι. Ο θυμός είναι μικρός δαιμονισμένος, σεληνιασμός. Σβήνεται το φως της ψυχής, σκοτίζεται ο νους και σε μια στιγμή κάνεις πράγματα που μετανιώνεις. Π. χ. ένας πατέρας θύμωσε με το γιο του που έκανε αταξία και του έδωσε χαστούκι που του προκάλεσε κώφωση.
Με τον θυμό διώχνουμε τη Θεία Χάρη και το Χριστό από την καρδιά μας, για την οποία αγωνιζόμαστε τόσο πολύ με τη νηστεία, την εξομολόγηση και την Θεία Μετάληψη. Με το θυμό χαλάμε την υγεία μας με εμφράγματα, ζάχαρο, στομάχι, χαλάμε τις σχέσεις μας με συγγενείς, συνεργάτες, αλλά και το ίδιο μας το σπίτι με διαζύγιο, κακίες… εξαιτίας των κληρονομικών διαφορών δεν λένε καλημέρα μια ζωή γιατί νομίζουν ότι αδικήθηκαν από τους γονείς τους.
Υπάρχει όμως και ο αγαθός θυμός που όλοι πρέπει να έχουμε, αν π. χ. κάποιος βρίζει τα θεία, να τον ελέγξουμε. Και ο Κύριος πήρε το φραγγέλιο και έδιωξε τους εμπόρους από το ναό. Ο Άγιος Νικόλαος έλαβε μέρος στην 1η Οικουμενική Σύνοδο, όταν όμως άκουγε τον αιρετικό Άρειο που βλασφημούσε τον Χριστό με τις απόψεις του τότε ο Άγιος σηκώθηκε και του έδωσε ένα δυνατό ράπισμα. Και ο γονιός πρέπει να οργίζεται όταν το παιδί ατακτεί αλλά να μην φτάνει στην αμαρτία με υπερβολικό θυμό «οργίζεσθε μη αμαρτάνετε» Να οργιζόμαστε κυρίως εναντίον των παθών μα, π. χ. να πούμε όχι με θυμό στις αρτύσιμες τροφές σε καιρό νηστείας, δεν θα ενδώσω στα σαρκικά πάθη.
Ο Χριστός μας λέει «μάθετε απ’ εμού ότι πράος ειμί και ταπεινός τη καρδία και ευρήσετε ανάπαυσιν εν ταις ψυχαίς ημών». Ο Άγιος Σπυρίδων όταν πήγαινε να μπει σε μία πόλη, ο φύλακας στρατιώτης τον χαστούκισε χωρίς να σεβαστεί την ιεροσύνη του και ο Άγιος γύρισε και το άλλο μάγουλο για να τον χαστουκίσει πάλι, εκπληρώνοντας τον ευαγγελικό λόγο του Κυρίου.
Όσοι έχουν πραότητα θα λάβουν αμοιβή από τον Χριστό, θα κληρονομήσουν τη γη, σε αυτόν τον κόσμο αλλά και την ουράνια βασιλεία.
