4Η ΕΝΤΟΛΗ

Στην Π. Δ. 7η ημέρα ήταν το Σάββατο = ανάπαυση, για την Κ. Δ. η Κυριακή = ημέρα Κυρίου,  είναι η 1η και 8η ημέρα κατά την οποία αναστήθηκε ο Κύριος, έτσι μεταφέρθηκε η ημέρα που αφιερώνεται στον Θεό. Sun-day= Κυριακή (κατά λέξη μεταφράζεται ως ημέρα ήλιου, τον οποίο οι αρχαίοι Ρωμαίοι τιμούσαν σαν Θεό, οι πατέρες έκαναν μία υποκατάσταση για να μεταφέρουν πιο εύκολα τους νέους χριστιανούς της εποχής, στην λατρεία του νοητού ηλίου της δικαιοσύνης, που είναι ο Χριστός).
Δεν θα κάνεις βιοποριστικό έργο εκτός του αναγκαίο, ναι μεν θα μαγειρέψεις, θα τακτοποιήσεις το σπίτι σου… όμως δεν θα ανοίξεις το μαγαζί σου, δεν θα χτίσεις… Χωρίς να σημαίνει ότι δεν είναι ευλογημένη η εργασία.
«ὁ μή ἐργαζόμενος μή ἐσθιέτω»
« ὁ πατήρ μου ἕως ἄρτι ἐργάζεται καγὼ ἐργάζομαι·»
Ο Χριστός έδωσε το παράδειγμα αφού εργαζόταν ως μαραγκός πριν από την δημόσια δράση του.
Ο Απ. Παύλος ασκούσε το επάγγελμα του σκηνοποιού, και οι μαθητές του Κυρίου ήταν ψαράδες, όσοι όμως έκαναν εργασία (τελώνη) που θα ήταν άδικη για τους συνανθρώπους τους ή αμαρτωλή την εγκατέλειπαν για να ακολουθήσουν τον δρόμο του Ευαγγελίου.
Εντολή και καθήκον είναι την Κυριακή να αναπαύεσαι για να λατρεύεις τον Θεό με τον εκκλησιασμό, με την προσευχή στο ναό αλλά και στο σπίτι όλη η οικογένεια, με την μελέτη των θείων γραφών, με τη συμμετοχή στην Θεία Κοινωνία του Σώματος και του Αίματος του Χριστού. Η Κυριακή είναι γιορτή, είναι δώρο Θεού και προοίμιο της αιωνιότητος στην οποία θα αναπαυόμαστε στην Βασιλεία του Θεού. Κατάπαυση την Κυριακή και από αμαρτίες και επίδοση σε καλές πράξεις, ελεημοσύνη…
Στην Π. Δ. ο Μωσαϊκός Νόμος απειλούσε με την τιμωρία του θανάτου όποιους δούλευαν το Σάββατο. Στην εποχή της Κ. Δ. οι Αποστολικοί κανόνες αφορίζουν τον Χριστιανό που χωρίς σπουδαίο λόγο 3 συνεχόμενες Κυριακές μένουν αλειτούργητοι και οδηγούνται στον πνευματικό θάνατο.Οι «παλαιοί» χριστιανοί σέβονταν πολύ την Κυριακή τόσο ώστε όταν άκουγαν την καμπάνα από τον εσπερινό σταματούσαν κάθε εργασία τους. Αλλά και οι ιερείς της παλαιάς εποχής αν και αγράμματοι είχαν όμως τη σοφία του Θεού και αγωνιούσαν για το ποίμνιο τους. Όταν κάποιος έλειπε από το εκκλησίασμα οι ίδιοι πήγαιναν να δουν τι συμβαίνει. Κάποιος ιερέας επισκέφτηκε κάποιον ενορίτη του και καθόταν στο τζάκι του, τον ρώτησε γιατί δεν εκκλησιάζεται εκείνος απάντησε πως είχε δουλειές. Τότε ο ιερέας πήρε από τη φωτιά ένα αναμμένο κάρβουνο και του είπε βλέπεις ότι αυτό το κάρβουνο αναμμένο ζεσταίνει μετά από λίγο αφού σβήσει μουτζουρώνει και λερώνει ότι ακουμπήσει, αυτό ακριβώς θα συμβεί και σε εσένα αν αμελήσεις τον εκκλησιασμό σου. Ο άνθρωπος  αυτός  ωφελημένος άλλαξε από τότε και έγινε συνεπής στο χριστιανικό του καθήκον.
Άλλοτε πάλι ένας οικογενειάρχης με 10 παιδιά, αφού θέρισε, πήγε τον καρπό στο αλώνι, όταν όμως χτύπησε η καμπάνα από σεβασμό στην ημέρα της Κυριακής σταμάτησε, τότε άρχισε να βρέχει πράγμα που θα του κατέστρεφε τη σοδιά, όταν πάλι πήγε την Δευτέρα στο αλώνι είδε έκπληκτος πως δεν είχε πέσει ούτε σταγόνα στα σιτάρια του.
Η Κυριακή είναι ένα ευωδιαστό λουλούδι, ένα Πάσχα, χρωματίζει τη ζωή μας, φτάνει να την αφιερώνουμε στο Θεό με τον εκκλησιασμό μας.
Ωφέλεια θα έχουμε, η ακοή μας αγιάζεται από τις υμνωδίες, η όσφρησή μας με την ευωδία του θυμιάματος τέρπεται, η γεύση μας γλυκαίνεται από το δώρο της Θ. Κ. και το ευλογημένο αντίδωρο, η όραση μεταρσιώνεται από τη θέα των Ιερών Εικόνων και του Ναού. Απομακρύνονται οι δαίμονες, αντλούμε δύναμη για την υπόλοιπη εβδομάδα, επικοινωνούμε με τον πλησίον μας.
Πως πάμε στο ναό; Με χαρά : Οι Εβραίοι (κατά το τυπικό) πήγαιναν στη Συναγωγή τρέχοντας στην κυριολεξία και έπρεπε να φεύγουν με βήματα αργά, με περισυλλογή. Έτσι να επιθυμούμε τα σκηνώματα του Θεού δηλαδή το ναό, σαν το ελάφι που στην έρημο τρώει δηλητηριασμένα φίδια και τρέχει διψασμένο από την πίκρα σε πηγές να ξεδιψάσει,«Ον τρόπον επιποθεί η έλαφος επί τας πηγάς των υδάτων, ούτως επιποθεί η ψυχή μου προς σε, ο Θεός»(ψαλμοί).Ο Μέγας Βασίλειος λέει: Αν ήξερες ότι κάπου μοιράζουν χρυσάφι, θα το άφηνες για αργότερα;
(Αυτό ας το προσέξουν εκείνοι που στις εορτές μόνο ρωτούν δια τηλεφώνου πότε τελειώνει η Θεία Λειτουργία για να μην έρθουν νωρίς και κουραστούν).
Ο Άγιος Ιωάννης ο Σιναΐτης λέει: Όταν χτυπά η καμπάνα μαζεύονται οι δαίμονες και ψιθυρίζουν  στα αυτιά σου, – Αργότερα, στην 3η καμπάνα ή στο τέλος ξεκουράσου…
Αλλά έστω και στο τέλος ο Θεός χαίρεται να σε βλέπει στο ναό και γι αυτό θα σε ανταμείψει, ακόμα και τα βήματά σου μετράει όταν έρχεσαι να εκκλησιαστείς, για να σου ανταποδώσει την Χάρη Του στην ζωή σου.
Η ενδυμασία: δεν είναι σωστό να κάνουμε επίδειξη μόδας, δεν ενοχλεί το Θεό να φοράς φτωχά ρούχα, αυτό που θέλει είναι η σεμνότητα και η ευλάβεια.
Δεν είναι σωστό να συνομιλείς ή να χαιρετάς όποιον βλέπεις γνωστό, ούτε να σχολιάζεις ή να ελέγχεις τους αδελφούς σου χωρίς να έχεις αρμοδιότητα π.χ. επιτρόπου, τέλος πρέπει να συνεργάζεσαι όταν σε προτρέπουν να αφήσεις ελεύθερο ένα διάδρομο για να περνάει όποιος θέλει να προσκυνήσει τις εικόνες, να μην σπρώχνεις όταν περιμένεις να κοινωνήσεις ή στο αντίδωρο και φυσικά να μην μαλώνεις γιατί σου πήραν τη θέση που συνήθως κάθεσαι.
Το σημαντικότερο είναι η συμμετοχή μας στο Άγιο Ποτήριο.
Σήμερα το 2% των χριστιανών εκκλησιάζεται τακτικά και αυτό είναι κατόρθωμα του διαβόλου αλλά οφείλεται στην αμέλεια των ιερέων, γονέων, δασκάλων. Δικαιολογημένα απουσιάζουν οι ασθενείς, οι υπάλληλοι νοσοκομείων… οι άλλοι 9 όμως που βρίσκονται; Όπως εκφράζεται το παράπονο του Κυρίου μετά την θεραπεία των 10 λεπρών και η επιστροφή μόνο ενός για ευχαριστία.
Πλησιάζει το τέλος στο έθνος, σε οικογένειες και ενώ κινδυνεύουμε, υπάρχει εφησυχασμός.
Ποιος τσοπάνης δεν ανησυχεί όταν λείπουν από το μαντρί 98 από τα 100 πρόβατα του κοπαδιού.

Προφάσεις και δικαιολογίες ακούς από όλους όσους δεν πατάνε ποτέ στην εκκλησία.
1. Παντού είναι ο Θεός, λένε. Ναι παντού, αλλά κυρίως στο Ναό, εσύ πας παντού εκτός από το Ναό. Ο Χριστός μας έδωσε το παράδειγμα αφού σύμφωνα με τις διηγήσεις των Ευαγγελίων επισκεπτόταν την Συναγωγή και δίδασκε το λαό. 2. Δεν έχω καιρό. Για να δεις ένα σήριαλ, ειδήσεις, για να πας σε εκδρομές, για παρέα προλαβαίνεις και δεν έχεις χρόνο για την Εκκλησία. 3. Βλέπω τη Θεία Λειτουργία από την T. V. (και μάλιστα πίνοντας τον καφέ τους ή καπνίζοντας) ή ακούω από το ραδιόφωνο. Πράγματι είναι πολύ ευλογημένο το να ακούς το ραδιόφωνο της εκκλησίας τους ύμνους και τις ομιλίες, αλλά την Κυριακή πρέπει να επισκεφθείς το Ναό αν δεν είσαι ασθενής. Όταν πεινάς, χορταίνεις  βλέποντας να μαγειρεύουν νόστιμα φαγητά στην T. V. ή όταν διψάς ξεδιψάς όταν ακούς διαφημίσεις αναψυκτικών από το ραδιόφωνο;
4. Πενθώ. Ο μόνος τρόπος να βοηθήσεις αυτόν που πενθείς είναι η προσευχή της Θείας Λειτουργίας, η μόνη που μπορεί να μεταφέρει ένα «σκέπασμα» σε ένα υγρό κελί στο οποίο μπορεί να βρίσκεται η ψυχή του αδελφού σου.
5. Όσοι πάνε στην Εκκλησία είναι καλλίτεροι; Φαντάσου όμως πόσο χειρότεροι θα ήταν εάν απείχαν.
Όλες αυτές οι προφάσεις θυμίζουν εκείνους που αναφέρει ο Χριστός στην παραβολή του Πλούσιου Δείπνου, ο ένας αρνήθηκε να πάει γιατί αγόρασε 5 ζεύγη ζώων, ο άλλος αγόρασε χωράφι, ο άλλος μόλις παντρεύτηκε (δεισιδαιμονία ότι 1 χρόνο οι νεόνυμφοι πρέπει να αποφεύγουν τα μυστήρια)…
Ας υπακούσουμε με όλες μας τις δυνάμεις την Αγία εντολή του εκκλησιασμού και τότε να είμαστε βέβαιοι ότι ο ίδιος ο Κύριος θα μετατρέψει τη ζωή μας από νερό σε οίνο αγιασμένο που ευφραίνει την καρδιά του ανθρώπου.