ΕΞΕΤΑΖΕΤΕ ΤΑ ΠΝΕΥΜΑΤΑ

ύσκολο στην εποχή μας να πείσεις τον άνθρωπο ακόμα και τον πιστό για την ύπαρξη αγαθών και πονηρών πνευμάτων. Πιστεύει σε ότι του σερβίρει η επιστήμη,

οι εκπομπές στην Τ.V. ότι ακούει και βλέπει με τις αισθήσεις του. Η θεωρία περί πνευμάτων ανήκει στο παρελθόν.

Η Εκκλησία μας όμως δέχεται επίσημα την ύπαρξη τόσο αγγέλων που μας βοηθούν στη σωτηρία μας όσο και των δαιμόνων που μας σπρώχνουν στην απώλεια.

Ο Μ. Βασίλειος λέει: Δημιουργήθηκαν πριν τον υλικό κόσμο από το Θεό, αεικίνητοι, νοεροί, δεν περιορίζονται στο χώρο-χρόνο, αθάνατοι.

Ο Άγιος Ιω. Δαμασκηνός: Δεν γνωρίζουν τα μέλλοντα, δεν είναι πανταχού παρόντες, υπηρετούν.

Ο Άγ, Νικόλαος Βελιμίροβιτς: Ασώματοι, δεν έχουν επιθυμίες, πάθη, κατοικία, ρούχα, ηλικία, είναι όμορφοι, δυνατοί, σκέπτονται, έχουν ονόματα Γαβριήλ, Σαλαθιήλ, Βαραχιήλ, Ουριήλ…

Στην Αγία Γραφή εμφανίζονται ως απεσταλμένοι του Θεού, μεταφέρουν μηνύματα, στη Μαρία, Ιωσήφ, Ζαχαρία. Υπηρετούν το Χριστό μετά τους πειρασμούς στην έρημο,μετά την υπερφυά προσευχή στο όρος των ελαιών, στην Ανάσταση, στην Ανάληψη.

Αν και αμαρτωλός θα σας μιλήσω για πνεύματα, ο Όσιος Ποιμήν έλεγε: ’’είναι προτιμότερο να φας βρώμικο (ή μπαγιάτικο) ψωμί από ότι να μείνεις νηστικός’’

.

Οι άγγελοι ήταν καθαροί είχαν ελευθερία προς το καλό και το κακό, όπως διαπιστώνουμε από την πτώση του Εωσφόρου που μετατράπηκε σε Σατανά εξαιτίας της υπερηφάνειας. Σατάν= επίβουλος, διάβολος= αυτός που διαβάλει την αλήθεια, μαζί του παρέσυρε και πλήθος αγγέλων οι οποίοι από φωτεινοί έγιναν σκοτεινοί. Από τότε μένεα πολεμούν τους ανθρώπους επειδή είναι πλάσματα του Θεού ’’ως λέων ωρυόμενος περιπατεί ζητών τίνα καταπίη’’. Ούτε με τις δικές μας δυνάμεις, μυαλό, ζήλο μπορούμε να τους νικήσουμε αλλά με την δύναμη του Θεού.

Τα πονηρά πνεύματα δεν έχουν καμία εξουσία επάνω μας αν δεν τους επιτρέψει ο Θεός. Στα παθήματα του Ιώβ, θάνατος των παιδιών, φτώχεια, ασθένεια, ο διάβολος έπαιρνε άδεια από τον Θεό όχι μία αλλά δύο φορές. Ούτε τα γουρούνια δεν θα μπορούσε να βλάψει ‘’ει εκβάλεις ημας επίτρεψον… εις αγέλην των χοίρων’’(Ματθ. Η, 31).

Είναι ανύσταχτοι για να μας ρίξουν στην απιστία. Ο Άγιος Αντώνιος περιγράφει το διάβολο με απαίσια μορφή που βγάζει καπνούς από τα ρουθούνια, φλόγες από τα μάτια, αναμμένες λαμπάδες από το στόμα, ο Ωκεανός του φαίνεται περίπατος, φωνάζει, το χέρι μου θα τους καταλάβει σαν να είναι φωλιά, σαν αυγά που τα

έχουν εγκαταλείψει, δεν θα μου ξεφύγει κανείς (Ησαΐα ι΄14). Εμείς δεν πρέπει να φοβόμαστε μολονότι κομπάζει, ο Κύριος τον έδεσε σαν οικόσιτο πτηνό και δόθηκε σε εμάς να παίζουμε, η χάρη του Θεού έκανε όλες τις απόπειρές του κούφιες.

Ο άνθρωπος πριν την πτώση του είχε επικοινωνία με τα πνεύματα, μετά όμως απέκτησε τυφλότητα, ο Θεός από ευσπλαχνία έραψε τους δερμάτινους χιτώνες δηλ. το σώμα και τον έντυσε πριν την εξορία σαν προστασία από την θέα των δαιμόνων που εξορίστηκαν μαζί μας στην γη. Όπως οι φύλακες μας προστατεύουν από τους κακοποιούς, όπως οι φασκιές συγκρατούν τα μέλη του νεογέννητου για να σχηματίζεται σωστά, έτσι το σώμα μας κλείνει τις πόρτες επικοινωνίας με τον κόσμο των πνευμάτων, από τα οποία είμαστε περικυκλωμένοι, μας γνέφουν μόνο με τις σκέψεις.

-Πότε βλέπει κάποιος οράματα με αγγέλους;

Π. χ. ο τελώνης Πέτρος στην Αφρική ποτέ δεν είχε κάνει κάποια καλή πράξη, κάποια μέρα ένας φτωχός του ζητούσε λίγο φαί, εκείνος για να τον ξεφορτωθεί του το πέταξε στο κεφάλι, μετά από 2 ημέρες αρρώστησε βαριά, τότε είδε ένα όραμα άγγελοι έψαχναν μία καλή πράξη του να την δείξουν στο Θεό γιατί θα πέθαινε, ένας μόνο βρήκε το ξεροκόμματο ψωμιού και του το μέτρησε για ελεημοσύνη, τότε αποφάσισαν να τον αφήσουν να κάνει καμία καλή πράξη. Από τότε ο Πέτρος έγινε πολύ ελεήμων και αφοσιωμένος στο Θεό.

Π. χ. Ο τυφλός γέροντας Φιλόθεος, καθημερινά έχυνε δάκρυα κατανύξεως, κάποτε όμως πήρε και ένα δοχείο για να τα συγκρατεί από λογισμό υπεροψίας. 3 ημέρες πριν το θάνατό του βρήκε το φως του, όπως του είχε προφητέψει ο γέροντάς του, εμφανίστηκε άγγελος και του είπε πως ενώ κατέγραφε τα δάκρυα που έπεφταν στο έδαφος, αυτά που βρίσκονται στο δοχείο είναι μάταια… παρόλα αυτά θα σωθείς.

Από τα 2 αυτά οράματα παρατηρούμε την πρόνοια του Θεού, σε περίπτωση έσχατης ανάγκης για να σώσουν ή απλά να διορθώσουν.

-Πως θα ξεχωρίσουμε αν ένα όραμα προέρχεται από το Θεό ή είναι πλάνη;

Ο απόστολος Παύλος μας λέει πως ο διάβολος μετασχηματίζεται σε άγγελο φωτός προκειμένου να μας εξαπατήσει, και όπως ο απόστολος έγινε τοις πάσι τα πάντα, το ίδιο και ο διάβολος. Χρειάζεται η σπουδαία αρετή της διάκρισης που είναι κληρονομιά των εμπείρων. Ο Άγιος Ιω. της Κλίμακας λέει: τα οράματα των αγίων αγγέλων φέρουν στην ψυχή γαλήνη, ταπείνωση, ενώ των δαιμόνων φέρουν ταραχή αλαζονεία, συνοδεύονται από θόρυβο, φασαρία.

Π. χ, κάποιος ενάρετος μοναχός, ο Ασινάς στην Έδεσσα, ήταν και υμνογράφος, επιδόθηκε περισσότερο στην άσκηση από κενοδοξία για να δοξασθεί, τον πλάνησε ο διάβολος και τον ανέβασε σε ένα βουνό, δήθεν ότι έφτασε στα μέτρα του προφήτη Ηλία, ότι πύρινο άρμα θα τον ανέβαζε στον ουρανό, όταν πήγε να ανεβεί το άρμα αυτό εξαφανίστηκε και ο ασκητής γκρεμοτσακίστηκε. Κάτι παρόμοιο συνέβη και στον Άγιο Συμεών τον Στυλίτη, ο οποίος όταν πήγε να πατήσει στο πύρινο άρμα έκανε ευλαβικά τον σταυρό του και αμέσως διαλύθηκε η πλάνη χωρίς να πάθει κακό.

Ο Κύριος είπε στο όρος των πειρασμών ύπαγε οπίσω μου Σατανά…

Επίσης είπε στους μαθητές του, ’’πλην εν τούτω μη χαίρετε, ότι τα πνεύματα υμιν υποτάσσετε, χαίρετε δε ότι τα ονόματα υμων εγράφη εν τοις ουρανοις’’.(Λουκ. Ι΄20).

Να προσευχόμαστε να μας χαρίσει ο Θεός διάκριση, μη νομίσει κανείς ακόμα και αν δει αγγέλους ότι είναι άγιος.

Άγγελοι συνήθως εμφανίζονται σε αγίους, όπως στη θεία λειτουργία που τελούσε ι Άγιος Σπυρίδων, αλλά υπήρξαν και περιπτώσεις που εμφανίστηκαν και σε αμαρτωλούς, εξαιτίας όμως της προστασίας των δικαίων, π. χ. ο πατριάρχης Ιακώβ έφυγε από τον πεθερό του Λάβαν που ήταν ειδωλολάτρης, όταν τον κυνήγησε τη νύχτα του φανερώθηκε με τη μορφή αγγέλου ο Θεός και είπε ‘’πρόσεξε μη μιλήσεις άσχημα στον Ιακώβ’’. Αν και παρέμεινε ειδωλολάτρης είπε ‘’γιατί έκλεψες τους Θεούς μου’’.

Οι δαίμονες έχουν εμπειρία χιλιάδων ετών, ώστε να ρίξουν τον άνθρωπο στην αμαρτία. Όπως ο έμπειρος γιατρός διακρίνει πολύ νωρίς την εξέλιξη κάποιας ασθένειας, όπως οι αγρότες και οι ναυτικοί παρατηρούν τον ουρανό και προβλέπουν τον καιρό. Δεν γνωρίζουν τα μέλλοντα αλλά όπως κάποιος φρουρός μίας πόλης που βρίσκεται στην κορυφή ενός βουνού, βλέπει τον επισκέπτη που έρχεται και το ανακοινώνει και στον φρουρό που βρίσκεται χαμηλότερα, έτσι και τα πνεύματα συνεργάζονται με τους μάγους π.χ. στα αρχαία μαντεία. Οι χριστιανοί όμως οι άγιοι που έχουν καθαρθεί με την μετάνοια και τα δάκρυα βλέπουν και αυτοί πιο καθαρά τις παγίδες του πονηρού.

Γενικός κανόνας είναι οι άπειροι να μην πιστεύουν καθόλου στα οράματα, παρά μόνο αν εξομολογηθούν στον πνευματικό τους και τους καθοδηγήσει εφόσον και αυτός δεν είναι αρχάριος στην πνευματική ζωή. Ο Κύριος αποκάλεσε τους Φαρισαίους τυφλούς, οδηγούς τυφλών που κόβουν το δρόμο της σωτηρίας και σε άλλους. Και σήμερα υπάρχουν πολλοί ψευδοπροφήτες, πλάνοι, πρέπει να προσέχουμε. Να προσευχόμαστε να έχουμε πτωχεία του πνεύματος, ταπείνωση δηλαδή και διαρκή μετάνοια. Η πορεία μας ας είναι παρόμοια με των 2 μαθητών προς Εμμαούς οι οποίοι όσο συνομιλούσαν μαζί του καιγόταν η καρδιά τους καθώς τους διερμήνευε τις γραφές. ‘’Ιδού δίδωμι υμιν εξουσίαν του πατειν επάνω όφεων και σκορπίων και επί πασαν την δύναμιν του εχθρου’’.